خشکی پوست، چرا؟

یکی از شکایات شایع افراد و به خصوص خانم‌ها، بروز خشکی، زبری و ترک‌های پوستی به ‌خصوص در ناحیه کف پا، زانو، آرنج و غیره است که این ضایعات به دو دسته فیزیولوژیک (طبیعی) و پاتولوژیک (ناشی از بیماری‌های پوست) طبقه‌بندی می ‌شوند. در اینجا به توضیح دلایل فیزیولوژیک ایجاد ترک‌های پوستی می‌پردازیم.

عوامل متعددی می ‌تواند سبب ایجاد خشکی و زبری و ترک پوست شود. بر اساس تحقیقات، میزان آب در لایه شاخی پوست، اگر به کمتر از 10 درصد برسد، این طبقه خشک و شکننده می ‌شود. حدود 10 تا 20 درصد آب لازم است تا نرمی و انعطاف طبقه شاخی تأمین شود. چربی‌ها به تنهایی و به طور مستقیم قادر به تأمین انعطاف پوست نبوده و فقط به طور غیر مستقیم می ‌توانند از تبخیر آب پوست جلوگیری کنند. لایه حاصله از چربی‌ها در سطح پوست، با ممانعت از تبخیر آب پوستی، سبب‌ جمع شدن آب در طبقه شاخی و هیدراتاسیون این طبقه می ‌شود.

عوامل موثر در تبخیر آب از لایه بیرونی پوست

1) عوامل عضوی: کف دست‌ها و پاها که بیشترین میزان دفع آب مربوط به این نقاط است. در مرحله بعدی پیشانی، گردن، گونه‌ها ، پشت دست‌ها و بقیه نقاط بدن در رده پایین‌تر قرار می‌ گیرند.

2) عوامل محیطی: هر قدر رطوبت نسبی محیط افزایش یابد، میزان دفع آب کاهش می ‌یابد. بالا رفتن درجه حرارت محیط و در نتیجه درجه حرارت پوست، سبب افزایش میزان دفع آب می ‌شود. علاوه بر درجه حرارت و رطوبت نسبی محیط، جریان هوا و باد نیز عامل مساعدی در بالا رفتن دفع آب است.

3) حالت پوست: میزان دفع آب در پوست‌های سالم و طبیعی مشابه با پوست بیمار نیست. برخی از بیماری‌های پوستی سبب از بین رفتن قدرت نگهداری پوست نسبت به آب می ‌‌شود.

4) سن و جنس: همراه بالا رفتن سن، توانایی تجدید و تشکیل چربی‌های سطح پوست کاهش یافته و پوست خشک تر می ‌شود. از ‌نظر تأثیر جنس، چنین به نظر می رسد که میزان دفع آب در زنان کمتر از مردان است.

نتایج تحقیقات

تحقیقات متعدد ثابت کرده است که ترکیباتی مانند اسیدهای آمینه، اسیدهای آلی اوره و یون‌های معدنی عامل اصلی در نگهداری آب است که از نظر کمی، حدود 25 درصد وزن طبقه شاخی را آب تشکیل می ‌دهد.

عوامل متعددی می ‌تواند موجب خشکی پوست و به هم خوردن تعادل طبیعی آن شوند.

بی ‌توجهی به بهداشت و نظافت پوست، استفاده طولانی مدت از کفش‌های نامناسب ، تماس مداوم پوست با سطوح خشن و شوینده‌های قلیایی از جمله عواملی هستند که سبب ایجاد خشکی و به دنبال آن ترک پوست می  ‌شوند.

هنگام ترک پوست به دلیل خشکی یا اگزما، شکافی در سطح پوست ایجاد می ‌شود که در برخی موارد بسیار دردناک است. ترک کف‌پا را در نتیجه تماس زیاد پوست با محیط و فاکتورهای محیطی و نیز وزن بالای افراد می‌ توان دانست. به این ترتیب که به دلیل وجود فشار بر مناطق خاص کف پا، در مناطقی پوست آسیب می ‌بیند که واکنش پوست به این فشار مداوم، ضخیم‌تر شدن و به دنبال آن، ترک پوست است.

چه باید کرد؟

فرآورده‌های متعددی برای جلوگیری و درمان ترک‌های پوستی وجود دارند. اگر لایه‌ای از فرآورده ضدترک که در سطح پوست مالیده شود، نسبت به عبور آب مقاوم باشد، سرعت تبخیر آب از سطح پوست و به خصوص دفع آب کاهش می ‌یابد. پوشانیدن سطح پوست به وسیله فرآورده ضدترک، سبب می ‌شود بخار آب نتواند از سطح پوست تبخیر شده و در طبقه شاخی جمع شود.

با توجه به این نکته که زمان تجدید حیات لایه شاخی پوست انسان در حدود دو هفته است، می‌ توان گفت که مصرف محصولات پیشگیری کننده یا درمان کننده ترک‌های پوستی باید مداوم باشد و با یک یا دو بار مصرف نمی ‌توان به نتایج مطلوب رسید.

ترکیبات سبوم و ضد ترک ها:

موادی که به طور مستقیم از سوی غدد مولد چربی آزاد می شوند، یا از طریق فولیکول‌های مو از غدد مولد چربی به سطح پوست می ‌رسند، "چربی طبیعی پوست" یا "سِبوم(sebum)" نامیده می‌ شوند.

لایه چربی که سطح پوست را فرا گرفته است، مخلوطی از سبوم و چربی‌هایی است که از لایه خارجی پوست ناشی می ‌شود. ترکیبات اصلی موجود در سبوم عبارتند از تری‌گلیسیریدها، استرها، موم‌های استریفیه (نظیر کلسترول)، اسکوالن و مقدار اندکی اسیدهای چرب آزاد، بنابراین استفاده از فرآورده‌هایی که در آنها از اجزای تشکیل دهنده سبوم استفاده شده باشد، با توجه به اینکه چربی از دست رفته پوست را تا حدودی تأمین می ‌کنند، برای رفع و پیشگیری ترک‌های پوستی می ‌تواند مؤثر باشد. از طرف دیگر، حضور مواد ضدالتهابی در ترکیب فرآورده‌های ضدترک که تا حدودی قادر به ترمیم پوست باشند نیز می‌ تواند نقش موثری در رفع این عارضه پوستی داشته باشد.

سایر مواد بهبود دهنده ی پوست:

موادی مانند پیش ساز ویتامین 5‌B نقش بسیار مهم و اساسی در رشد و عملکرد بافت‌های پوست و احیای آن را به عهده دارد. این ویتامین در ترمیم زخم‌ها مؤثر بوده و مقاومت بافت‌های مخاطی پوست را نسبت به انواع عفونت‌ها افزایش می ‌دهد.

آلانتوئین که به‌ عنوان یکی از مواد اصلی التیام ‌دهنده پوست شناخته شده است، علاوه بر آثار ضدالتهابی خود، سبب تسریع تکثیر سلول‌های سالم شده و به این ترتیب زمان التیام پوست را کاهش می ‌دهد.

نوشته های دیگران ()

گرفتگی صدا مخصوصاً در صبح

دلیل گرفتگی صدا برگشت شبانه ی اسید معده به مری و گلو در هنگام خواب است. اشکال این برگشت در این است که انسان متوجه آن نمی شود. یکی از نشانه های آن بدبوئی تنفس در صبح است. پس اگر گرفتگی بدون دلیل صدا همراه با بدبوئی تنفس صبحگاهی دارید، ممکن است برگشت شبانه اسید معده علت آن باشد.

آلرژی ها هم می توانند عامل غیر مستقیم گرفتگی صدا باشند، چون باعث سرفه کردن ، تنفس از دهان، و آبریزش پشت بینی به داخل حلق میشوند که التهاب تارهای صوتی را به دنبال دارد. چیزهائی مثل سیگار کشیدن و بخار مواد شیمیائی هم تارهای صوتی را تحریک کرده و گرفتگی صدا ایجاد کنند.

سیگاری ها از طریق دیگری هم دچار گرفتگی صدا می شوند: با به وجود آمدن تومور سرطانی یا رشد غیر عادی تارهای صوتی. این مورد در سیگاری ها بسیار بیشتر از سایرین دیده می شود. و در تمام موارد، خشکی هوا گرفتگی صدا را تشدید می کند.

درمان گرفتگی صدا

- به صدایتان استراحت بدهید. سکوت کامل بهترین راه بهبود گرفتگی صداست. لااقل از پچ پچ کردن و فریاد زدن بپرهیزید. پچ پچ کردن فشار زیادی بر تارها وارد می کند. اگر لازم است، با صدای آرام حرف بزنید.

- گلو را مرطوب کنید. استنشاق بخار آب داغ از درمان های بسیار مؤثر است. از دوش آب گرم یا دستگاه بخور کمک بگیرید. گذاشتن دستگاه بخور در اتاق خواب از خشک شدن هوای آن جلوگیری می کند.

- در درون بدن هم نیاز به آب کافی دارید. خوردن آب را به قدری زیاد کنید تا ادرارتان بی رنگ شود. اگر ویتامین هائی مثل A یا B12 یا داروهای تغییر رنگ دهنده ی ادرار مصرف می کنید و ادرار بیرنگ نمی شود، خوردن روزانه ی10 تا 12 لیوان آب کافی است.

- سوپ مرغ بخورید. اگر دچار گرفتگی صدا در اثر سرماخوردگی شده اید، سوپ مرغ را با سیر بخورید. گرمای آن گلو را مرطوب می کند و سیر کمک کننده ی ترشح مخاطی است.

- ترشحات مخاطی را کم کنید. داروهای کاهش دهنده ی ترشحات مخاطی بخورید. اما از مصرف داروهای ضدحساسیت خودداری کنید، چون گلو را خشک می کنند. داروهای ضدّاحتقان هم در کاهش مخاط مؤثرند، ولی اگر ناراحتی قلبی دارید، قبل از مصرف آنها با پزشک مشورت کنید. بعضی داروهای ضدّاحتقان ممکن است فشار خون را بالا ببرند.

- آسپیرین نخورید. در التهاب ناشی از سرماخوردگی تارهای صوتی، آسپیرین باعث آزرده شدن بیشتر آنها می شود و گرفتگی صدا را تشدید می کند. از مُسکن های دیگر استفاده کنید.

- سرفه نکنید. برای جلوگیری از سرفه و آسیب بیشتر تارهای صوتی، از داروهای ضدّسرفه و خلط آور استفاده کنید.

- غرغره نکنید. بر خلاف عقیده ی شایع، غرغره کردن با دهانشویه عملاً گرفتگی صدا را بدتر می کنند. محلول های غرغره اصلاً نزدیک به تارهای صوتی نمی شوند و خود عمل غرغره کردن مضر است، چون تارهای صوتی را به هم زده و تورم آنها را بیشتر می کند.

- کافئین نخورید. کافئین موجود در قهوه، کولا و شکلات یک عامل خشک کننده? گلو است و کمکی به تارهای صوتی نمی کند.

- درمان های طبی. اگر گِرِهَک های روی تارهای صوتی یا بزرگ شدن آنها مشاهده شود، پزشک می تواند به درمان آنها کمک کند.

- آوا درمانی کنید. اگر گرهک های تارهای صوتی با استراحت و روش های رفع گرفتگی صدا از بین نروند، پزشک شما را به متخصصی برای آموزش دوباره ی تارهای صوتی معرفی می کند. در موارد شدید، ممکن است، عمل جراحی لازم شود.

- تومور را درمان کنید. اگر پزشک وجود توموری را تشخیص دهد، زیاد نگران نشوید. بیشتر تومورهای تارهای صوتی کوچکند و اگر در مراحل اولیه دیده شوند، به آسانی قابل درمانند.

پیشگیری

اگر یک بار دچار گرفتگی صدا شدید، می توانید از تکرار آن جلوگیری کنید.

- خود را گرم کنید. کسی که زیاد از صدایش استفاده می کند یک ورزشکار صوتی است و مانند هر ورزشکاری باید پیش از شروع مسابقه خود را گرم کند. شما هم قبل از سخنرانی یا آواز خواندن کمی گلویتان را تمرین بدهید.

- ماهیچه های گردن را با دست هایتان به آرامی بمالید و به راحتی تنفس کنید و آرواره را آزاد بگذارید. شانه هایتان را در جهات مختلف بگردانید و آنها را به آرامی تکان دهید.

- چند جرعه آب بخورید. زبان را کمی در دهان حرکت دهید و بیرون بیاورید.

- چند خمیازه بکشید و با لب های بسته صداهای آرامی ادا کنید تا لرزش آنها را حس کنید. بعد از سخنرانی یا کنسرت هم همین کارها را تکرار کنید تا دچار گرفتگی صدا نشوید.

- گلو را تحریک نکنید. دود سیگار، بخارهای شیمیائی و خاک ارّه باعث گرفتگی صدا می شوند. سیگار نکشید و با سیگاری ها همنشین نشوید. در جاهائی که مواد محرّک و خاک ارّه وجود دارد ماسک بزنید.

- صدا را صاف نکنید. صاف کردن صدا عادت بدی است که ترک آن سخت است. به جای آن آب دهان را قورت بدهید. یک عمل بلع را به آهستگی انجام دهید، انگار واقعاً لقمه ی غذا را قورت می دهید. این کار احساس وجود چیزی در گلو را از بین می برد.

- پیش از پرواز دوش بگیرید. اگر زیاد با هواپیما مسافرت می کنید، صدایتان دو دشمن پیدا می کند: هوای خیلی خشک و لزوم صحبت کردن در میان صدای موتور هواپیما. دوش گرفتن با آب گرم پیش از پرواز و خوردن مقادیر زیادی آب در حین پرواز مفید است.

- نزدیک به هم حرف بزنید. اگر در محیط پر سروصدائی مجبور به صحبت با کسی هستید، در میدان شنوائی او حرف بزنید. بهترین روش صحبت رو در رو است که در آن، شنونده حرکات لب ها را نیز می خواند.

نوشته های دیگران ()

تاثیر لیمو ترش بر ریزش مو

شاید ترشی زیاد این میوه طلایی باعث شده شما کمتر به فکر خوردن آن بیفتید، چه برسد به این که بخواهید آن را بر روی پوست سر خود ماساژ دهید. در این صورت باید بگویم شما خود را از یکی از بزرگ ترین مواهب خدایی محروم کرده اید.

لیمو ترش از نظر طب سنتی دارای انرژی های زیادی است و از این رو آن را برای درمان انواع بیماری های مفصلی مثل پا درد و زانو درد؛ امراض گوارشی مثل: تهوع و استفراغ؛ امراض تنفسی مانند آبریزش بینی و همچنین آب ریزش چشم، ضعف قوه بینایی ، سرگیجه و امراض پوستی و خصوصاً ریزش مو به کار برده اند.

در این نوشتار سعی می کنیم با استفاده از لیمو ترش به شما یاد دهیم که چگونه مانع ریزش موی خود بشویم. بنابراین کافی است قبل از استحمام میزان شامپوی مصرفی خود را در یک لیوان بریزید و درست معادل همین مقدار به آن آب لیمو ترش تازه اضافه کنید.

سپس آن را هم زده، مخلوط کرده و به مدت 2 ساعت در یخچال بگذراید. پس از گذشت همین زمان می توانید از این شامپو معطر به عطر لیمو ترش، برای شستن موهای خود استفاده کنید.

توجه کنید اگر دستورات فوق را دقیقاً اجرا نکنید، نباید توقع داشته باشید این مخلوط مانع ریزش مو شما شود.

نوشته های دیگران ()

فر کردن مو در خانه یا آرایشگاه؟

در اینکه فر کردن دایمی موها در برخی از افراد مشکلاتی مانند شکنندگی، خشکی، موخوره و شکستن موهای نزدیک به پوست سر را موجب می ‌شود، شکی نیست اما اگر ماده شیمیایی مخصوص فر کردن مدت زیادی روی مو بماند، به علت فعل و انفعالات شیمیایی زیاد موجب شکستن شدید و گسترده موها می ‌شود. پس برای پیشگیری باید نکاتی رعایت شوند.

نتیجه حاصل از فر کننده‌های خانگی و حرفه‌ای (در سالن زیبایی) به مدل موی مورد نظر و دقت و تجربه فرد در انجام راهنمایی‌های گفته شده بستگی دارد. اگر فر موها به وسیله فرد با تجربه انجام شود، صدمه کمتری به موها وارد می ‌شود. یا اگر مو خیلی کوتاه باشد، به طوری که حداقل یکبار به طور کامل پیچیده نشود و یا اینکه موها را محکم دور فر کننده نپیچند تا فر اولیه محکمی ایجاد کنند ، فر حاصله ضعیف بوده و مدت زیادی دوام نمی ‌آورد. گذشته از این، محلول‌های فر کننده خانگی نسبت به محصولات مورد استفاده در سالن‌های زیبایی دارای قدرت کمتری هستند. علت این امر، احتیاط کارخانه‌های سازنده به علت به حداقل رساندن آسیب‌ به موها حتی در صورتی که استفاده‌‌کنندگان خانگی راهنمایی‌های قید شده را به خوبی رعایت نکنند، است.

علت بیشتر مسایل فر کننده‌های دایمی خانگی، رعایت نکردن اصول گفته شده از طرف کارخانه‌ سازنده است. گذشته از این اگر ماده خنثی‌ کننده نیز به درستی استفاده نشود، موها به طور مناسب خنثی نشده و شکننده، فرفری و نوک شکسته (موخوره) می ‌شوند. به همین دلایل بهتر است از شخص دیگری کمک بگیرید و او این کارها را برایتان انجام دهد. اگر موهای شما آسیب‌ دیده‌اند (به دلیل مش و رنگ مو)، بهتر است یا از فر کردن صرف‌ نظر کنید و یا به وسیله یک آرایشگر خوب که توانایی جلوگیری از صدمات بیشتر به موهایتان را دارد، کمک بخواهید. آرایشگران خوب نمونه‌ها و مارک‌های گوناگون از فرکننده‌ها را می‌ شناسند که برحسب مدل مورد نظرتان و سلامت موها آنها را انتخاب خواهند کرد.

نوشته های دیگران ()

علت به خواب رفتن مکرر دست و پا

بیشتر موارد حس سوزش و سوزن سوزن شدن در هنگامی که اندام ها بی حس شده است، علامتی بی خطر است و نشان دهنده این حالت است که عصبی در این ناحیه تحت فشار است ودر صورت تغییر وضعیت طی چند دقیقه عصب به حالت طبیعی برمی گردد.

از دیگر دلایل بی حسی اندام ها افزایش تهویه تنفسی است که در شرایط اضطراب آور ایجاد شده ولی در مواردی که بی حسی ناگهانی و غیر قابل توجیه روی می دهد ممکن است، علامتی از یک بیماری جدی باشد که می بایست تحت بررسی های دقیق قرار گیرد.

از علل جدی بی حسی می توان به نقص جریان خون ، روماتیسم مفصلی ، اسکلروز مولتیپل ، دیابت و سندرم تونل کارپ (فشرده شدن اعصاب در مچ دست که موجب بی حسی درانگشتان و دست می شود) اشاره کرد .

بی حسی می تواند یافته ای هشدار دهنده باشد از یک سکته مغزی قریب الوقوع یا حملات گذرای ایسکمیک که یک سکته مغزی کوچک است و به طور گذرا و موقتی علایمی نظیر فلج و تاری دید را ایجاد می کند. این حملات گذرا بدون درمان مناسب به سکته کامل منجر شده وممکن است عوارض جسمی و ذهنی دائمی ایجاد می کند .

تسکین علائم:

- آنچه مهم است این است که علایم را کم اهمیت در نظر نگیریم حتی اگر برای چند ثانیه طول بکشد .

- در صورت ایجاد بی حسی به طور ناگهانی و یا ضعف در هر نقطه از بدن بدون وجود توضیح قانع کننده در اسرع وقت باید به اورژانس مراجعه کرد .

- ورزش مرتب نظیر راه رفتن و دویدن و شنا کردن جریان خون را افزایش می دهد و به کاهش وقوع بی حسی در وضعیت های بدنی مختلف کمک می کند و انتخاب نوع ورزش نیز مهم است مثلا ورزش هایی مثل دوچرخه سواری باعث بیحسی اندام ها شده و وضعیت را تشدید می کند.

مصرف دخانیات باعث اختلال جریان خون می گردد و احتمال بروز بی حسی را افزایش می دهد.

اگر بیشتر در ناحیه باسن دچار بیحسی می شوید احتمال دارد مربوط به کیف جیبی و یا محتویات جیب عقب شما باشد و ایجاد مشکل می نماید وباعث ایجاد فشار برروی عصب سیاتیک که از میان عضلات باسن می گذرد، می نماید.

اگر برای مدت طولانی کارهای تکراری انجام می دهید مثل ماشین نویسی و خیاطی و ... ممکن است به سندرم تونل کارپ دچار شوید .لذا اگر هر 30 تا 60 دقیقه یکبار به خود استراحت دهید ودر این بین چرخش های ملایمی به مچ دست دهید می توانید از ایجاد این مشکل جلوگیری نمایید.

نوشته های دیگران ()